Along my way I find the world

En toen ging de bus stuk

Vandaag ben ik vertrokken naar Landmannalaugur vanwaar de Hikingtrail vertrekt. Met een bus vanuit Skaftafell reden we richting Kirkjubærklauster. Daar kwamen de laatste mensen in de bus voor we verder reden. Maar de bus bleek niet meer te starten. Na een aantal keren door een andere bus aangetrokken te zijn vertrok hij toch maar eigenlijk vertrouwden ik het niet.
We moesten tenslotte het binnenland met moeilijk te begaanbare paden. In de bus zaten meer mensen die dat dachten. En ja hoor, buiten het bereik van het GSMnetwerk, ver van de bewoonde wereld stopte een drie kwartier later de bus en gaf geen kik meer.

De IJslandse chauffeur die nauwelijks Engels bleek te spreken, schopte drie keer tegen de bus en vertrok op weg naar het dichtsbij zijnde huis. Het eerst komende uur zagen we hem niet meer terug. Toch bleef iedereen rustig en werden we allen kameraden in de strijd. Daar zaten we 25 mensen uit Italie, Duistland, Engeland, Canada Spanje, Frankrijk. Eigenlijk werd er ontzettend veel gelachen.

Na een uur was de chauffeur terug en wat we uit zijn Engels begrepen waren er hulptroepen onderweg. Dat heeft uiteindelijk 4 uur geduurd toen er eindelijk 2 kleine busje met aanhanger aankwamen waar we in gepropt werden en zo verder konden reizen.

5 uur later dan gepland kwam ik in Landmannalaugur aan, maar wel met een heleboel fijne momenten met mensen rijker.

Ik zette mijn tentje op, at een warme hap en liep nog een uurtje een mooie route. Nauwelijks terug in de tent barstte de hemel open en was er een stortbui. Morgen zou ik vertrekken. Ik hoopte dat het dan toch beter weer zou zijn.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!