Along my way I find the world

Van Narsaq naar Igaliku

Vandaag verlaat ik Narsaq weer. Om 9 uur moest ik bepakt en bezakt bij de haven staan. Ik was vroeg op en dus deed ik lekker rustig aan. De rugzak ik nu zeker niet meer zo vol en zwaar en dat scheelt toch wel heel veel.

Ik vertrok ruim op tijd. Ik bracht de sleutel terug in het hotel. De eigenaresse zei:” Het was fijn je hier te hebben. Tenminste iemand normaal.”?Ik kan alleen maar gissen wat ze daarmee bedoeld.

Ik liep naar het haventje. Het was er stil. De vorige avond had iemand op Facebook gevraagd of ik voor haar ook nog een stukje Tugtupiet zou kunnen zoeken maar eigenlijk zou ik niet meer komen in het dal waar het gevonden wordt. Ik beloofde mijn beste te doen. Nu stond ik bij de haven en keek neer op een hoopje stenen. Na een paar keer wat opgepakt te hebben vond ik een klein stukje wat me wat leek. Ik pakte mijn uv zaklamp en ja. Het was klein maar ik had iets.

De boot was op tijd. Ik was de enige passagier. De schipper was een Deen. Hij vertelde dat het twee ijsberen waren die gespot waren. Ze waren het fjord over gezwommen naar Sillisit en ze werden nog steeds gevolgd. Waarschijnlijk waren ze vanuit oost Groenland op ijsschotsen in het zuiden terecht gekomen en nu aan de wandel gegaan op zoek naar voedsel.

Het houdt hier de gemoederen echt bezig.

De boottocht was echt prachtig. De zon scheen, het water van het fjord was helder blauw groen. Ik zat op een prachtige plaats om alles goed te zien.

Aangekomen in Illiteq zou er een rondvaart zijn naar de Qooroq Gletsjer. Ik had er al voor betaald. Maar de schipper zei dat deze gecanceld was. Hij zei dat ik mijn rugzak daar kon laten, zelf kon gaan lopen en dan haalden ze mijn rugzak wel op. Het voelde best spannend om daar alles achter te laten. Maar er op vertrouwend dat dit de gewoonte was vertrok ik om vier kilometer over de “Koningsweg” naar Igaliku te wandelen. Het was weer een pittige wandeling maar uiteindelijk op het hoogste punt kreeg je een prachtig uitzicht over een vallei, fjord en een pittoresk dorpje.

In het hotel was mijn tas al in de kamer geplaatst. Even bijkomen en toen een kop koffie genomen met een zelfgemaakte muesli koek in het restaurant.

Toen ik vroeg naar de gletsjer tocht bleek deze afgeblazen te zijn omdat er een harde wind waait vanaf de ijskap die de ijsbergen teveel laten bewegen. De hoteleigenaar zou overleggen of er nog een poging kwam of dat ik mijn geld terugkreeg.

Daarna een rondje door het dorp gelopen en gewoon genoten van de rust en de pracht. Het is echt een magische plaats.

Aan het eind van de middag zat ik lekker met een colaatje in het restaurant en wie kwamen daar binnen? De Denen…. Zij waren er dus ook weer. Niet dat ze mij ooit hebben gegroet hoor. Het is een in zichzelf gesloten groep. Ik begreep dat ze hier al een nacht hadden geslapen. Wie weet gaan ze dan morgen weer weg?

Om 6 uur ging iedereen aan tafel en was er een menu. Ik had aangegeven dat ik vegetarisch was dus was het een verrassing wat ik zou krijgen. Maar het was exquisiet. Zowel het voortje als het hoofdgerecht. Ik heb echt complimenten aan de kok gegeven.

Ik heb besloten om de komende dagen gewoon lekker ook te dineren in het hotel. Ontbijt zit er al bij maar ik trakteer mezelf op deze lekkere diners.

Daarna op mijn kamer nog heerlijk gelezen en vroeg naar bed.

Economie

De Groenlandse economie leunt voornamelijk op de visvangst, de jacht, de schapenteelt en het toerisme. Men exporteert onder meer walvisproducten en pelzen. Mijnbouwproducten zoalscryoliet,kwarts,mica,lood,zinkenijzerertswaren ook belangrijke exportproducten, maar de laatste mijn werd in 1990 gesloten. Onder de ijskap zijn ookdiamantenuraniumgevonden. Dit is tot dusver niet te ontginnen, maar door deopwarming van de Aardekan de ontginning hier in de toekomst wel worden begonnen. Ook is er al decennialang een Deens verbod op het delven van uranium, vanwege de mogelijke veiligheidsrisico's. In oktober 2013 stemde een nipte meerderheid van het Groenlandse parlement voor de opheffing van dit verbod.

Er zijn ook verwachtingen over mogelijke oliewinning, maar exploratieboringen vielen vooralsnog tegen.

Reacties

Reacties

Sissel

Als ik met jou de Groenlandse eenzaamheid intrek, Marianne, dan voelt dat een beetje zoals in de Noorse natuur helemaal in het noorden in te gaan. Fijn is het dan te weten, dat ik daar niet daadwerkelijk ben. De overweldigende grote van de natuur neemt me zodanig de adem, dat ik de grond onder mijn voeten dreig te verliezen.
Tegelijkertijd ontspant het me omdat ik eventjes in een andere wereld vertoef. Ik ben dan bezig het allemaal voor me te zien. Een mooi evenwicht met de drukte van het werk aan een kassa bij een bouwmarkt.
Dank Marianne!

Claudine

Ik geniet met je mee. Ik begrijp sommige dingen, maar ik hoop dat ze niet gaan boren en op zoek gaan naar van alles en nog wat.
Dikke knuffel.

Lucy

Wat is het toch verrassend die mooie natuur in Groenland!! En fijn dat je daar lekker kan dineren. Heb je wel verdiend!! Mooie dagen nog verder! Liefs, Lucy

Carien

Wat een overvloed aan verhalen Marianne... stuk voor stuk prachtig! We trekken verder met je, door dit heel bijzondere land??

Juul Beer

Echt een bizarre tocht..de stenen de mensen...de spanning om die ijbeer...
Wat kan jij vertellen. Ga nog maar ffe door dit blijft genieten
Grtjs Juul

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!