Along my way I find the world

Camino Portugues: Chafè - Afife

We waren vroeg op en dus waren we om 7 uur op pad. We hoeven vandaag maar 20 km maar zo nemen we de tijd. Het was een prachtige plaats om te verblijven. Het was nog heerlijk fris en rustig. De eerste 7 km waren dan geen probleem met hier en daar een heuveltje. We kwamen bij de Rio Lima en liepen Viana do Castelo in. Bij de grote kerk wilden we een stempel halen maar die stond achter slot en grendel. In de kerk zat een priester. Marijke vroeg of er ook een stempel was en hij nam ons mee naar een kantoortje waar we een mooi stempel kregen en we maakte een kort praatje.

Iets verder op was het Plein van de Revolutie. Vandaag is het een vrije dag in Portugal want men herdenkt dat men is gelost van de dictatuur. Daar alle barretjes nog dicht waren dronken we meegebrachte koffie met water uit de thermoskan. Lekker.

Daarna weer verder. Het pad liep de stad uit en we liepen veel op kasseien en kleinewegen. Het was vooral lieflijk. Soms liepen pelgrims ons voor bij soms liepen wij hun voorbij. Sommigen nieuw, sommigen hadden we gisteren al ontmoet.

Toen we even ergens zaten kwam er een vrouw voorbij, ze sprak ons aan en we vroegen waar ze vandaan kwam: Modena - Italië. We spraken tot haar verbazing meteen verder in het Italiaans. Ook zij was uit Porto vertrokken. Silvia was haar naam. We namen weer afscheid en liepen verder. Omdat we pas na 4 uur aan kunnen bellen in het volgende hostel vonden we een mooi grasveldje om een lange pauze te nemen.

Daarlangs passeerden ons vele pelgrims. De een stopt voor een praatje, de ander groet en gaat meteen voort.

Na ander half uur gingen we verder. Het was onderhand zonnig geworden en het was in die hitte best een uitdaging. We waren nog steeds heel vroeg en dus in een bos in de schaduw gewoon weer een lange pauze gehouden. Het was aan het pad en dus was het constant “Buen Camino” tegen iedereen. Wat veel pelgrims zijn er!

Het was heerlijk in de schaduw. Daarna het laatste stukje. Komoot (de navigatie app) was de hele dag stil geweest en dat maakt eigenlijk niet uit want de Camino staat goed aangegeven. Op een gegeven moment moesten we van de Camino afwijken omdat ons slaapadres iets af lag van de Camino. Het was een kruispunt met vele wegen. We namen dus de verkeerde weg en Komoot zei dus niets. Gelukkig kwamen we er zelf achter. Toen we terug liepen begon Komoot ineens te blèren. Nou ja!!

Om kwart over 4 kwamen we aan en werden we in een prachtig huis ontvangen door een jonge vrouw Silvia. Ze gaf ons weer een gevoel van thuis komen.

We hebben verder niet zoveel gedaan dan rustig bijkomen, douchen en wat eten. Het was weer een goede dag.



Deel 4: Documenten

Pelgrims waren niet anoniem en moesten zich kunnen legitimeren. Daartoe droegen ze onder andere aanbevelingsbrieven bij zich van pastoors, abten en bisschoppen. Onder Lodewijk de XIV werd het bij wet verplicht dergelijke documenten bij zich te dragen. Er waren twee categorieën pelgrims. Mensen door godsdienstijver aangespoord en boetelingen die verplicht waren tot een bedevaart. Pelgrims werden door Kerk en Staat beschermd. Er bestond een internationale wetgeving die van toepassing was op pelgrims om hen te beschermen. Ze reisden vaak met een vrijgeleide. In toenemende mate ontstonden er onderkomens aan de pelgrimsweg waar pelgrims konden overnachten. Zo'n Credential (geloofsbrief) draagt ook nu elke pelgrim bij zich waar hij/zij stempels in verzamelt.

Reacties

Reacties

Juul Beer

Weer een stukje verder...heel mooi en 2 Silvia's in 1 verhaal....echt leuk

Joop

Vandaag in Firenze behoorlijk wat groepjes jongelui gezien - begin en eind twintigers - rugzak en wandelstok. Zagen er uit alsof ze pelgrimeerden. Geen Jacobsschelp kunnen ontdekken. Op weg naar Rome? Of anderszins op weg. Jullie pelgrimage was op die manier dichtbij. Buon camino.

Ted

Hoera weer een dag voorbij!
Slaap lekker jullie twee!❤️

Elina

Bedankt dat we mee mogen wandelen...

Marlies

Dank voor her verhaal van de 25ste.
Wat een bijzondere toevalligheden voor jullie...
Twee keer thuiskomen bij ene Silvia..... Dát moet jullie bekend in de oren klinken.
Bestaat toeval zonder achterliggende bedoeling?
Wij zouden alles "inclusief" moeten maken.... Verleden ...heden...toekomst.
Alles wat onze Ziel ooit beroerde...nú bezighoudt.... en open staan voor wat de toekomst voor ons in petto heeft....
Ik ben ontroerd voor de mooie sfeer die uit jullie verhaal spreekt. Echt DANK daarvoor.....
Gisteren was ik in het oogziekenhuis en de chirurg was niet ontevreden....
Maar wel met wat zorg en twijfel over he verdere verloop.
Binnen vier weken zal de vervolgoperatiezijn. Beveel het aan ..
Liefs en heel veel inspiratie aan elkaar.

Carien

Bedankt weer voor dit mooie verslag en de leuke foto!??

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!