Along my way I find the world

Rond het meer van Galilea

12 mei

Vandaag zijn we vertrokken naar Galilea. Met de auto vertrokken we om tien uur eerst richting de Jordaan op de Westelijke Jordaan oever en dan richting het noorden. Graag hadden we de plaats waar Johannes doopte bezocht maar de was afgesloten door een militair hek.

Onderweg passeerden we Palestijnse dorpen en Israëlisch nederzettingen. Langzaam veranderde het woestijnlandschap en werd alles steeds groener. Het was een lust voor het oog na nu meer dan een week in en woestijn landschap te hebben vertoefd. Eerst gingen we naar de Mount Tabor waar Jezus van gedaante veranderen. Naast een prachtige plaats ook een indrukwekkend uitzicht over Galilea. Alles wordt zo reëel en voor te stellen hoe het hier twee duizend jaar moet zijn gebeurd.

Na de Mount Tabor reden we richting Nazareth waar Maria de aankondiging kreeg een zoon van God te krijgen en waar Jezus de eerste 30 jaar van zijn leven heeft geleefd.

Twee indrukwekkende kerken, waarvan èèn met vele verschillende Maria`s zoals ze in de hele wereld wordt gezien. Daar is boven het huisje waar Jozef en Maria hebben geleefd een kerk gebouwd. En men heeft kunnen aantonen dat ze ook daar echt hebben geleefd.

Richting de auto kochten we zatter, een Arabisch brood met tijm en sesam er op….heeeeerlijk. Richting Tabgha, ons slaapadres hebben we dat heerlijk opgegeten.

En toen…… kwamen we echt op een hele mooie plaats aan het meer van Galilea waar we de nacht zouden doorbrengen. Een tuin met prachtige bloemen en een lieve zuster die ons een hele mooie kamer met uitzicht op het meer gaf. Jammer voor èèn nacht want wat is het een mooie plaats.

Daarna zijn we met zijn vieren in een restaurant Petrus vis gaan eten. Deze vis leeft alleen in dit meer en nergens anders in de wereld. Een zachte vis die echt heel smakelijk was. We kregen er nog een heleboel andere lekkere Arabische hapjes bij en Arabische koffie na.

En toen voor we gingen slapen hebben we in het donker nog een tijdje aan het meer staan luisteren naar het kabbelen van het water, de krekels en waren we weer vol van heel veel indrukken van èèn dag.

13 mei

Vandaag zijn we vroeg op om een mis bij te wonen bij de Franciscanen. Het is een prachtige dag en alleen op het strand, waar Jezus heeft gezeten met zijn leerlingen, sta ik te genieten van het uitzicht. In de kapel moeten we even wachten voor dat de viering begon. De pater moet eerst nog gewekt worden.

Na een rijk ontbijt en rustig aan gedaan te hebben lopen we langs verschillende punten die op het terrein te zien zijn, de kerk waar Jezus tegen Peter zei dat hij de steenrots was waarop hij zijn kerk wilde bouwen, het strand waar Jezus met zijn leerlingen vis at, de kerk waar de wonderbaarlijke brood vermenigvuldiging heeft plaats gevonden. Natuurlijk begrijpt iedereen dat die kerken later zijn gebouwd…..;-)) De goede uitleg van Frans en Ineke maken het allemaal heel duidelijk.

Daarna vertrekken we naar Capernaum. De plaats waar Petrus vandaan kwam en waar Jezus veel is geweest. Franciscanen hebben hier van de hele stad de fundamenten gevonden en een van de synagoge van die tijd. De synagoge is deels weer opgebouwd en daarom is het ook een belangrijk plaats voor de joden.

Om even voor twaalf kwamen we op de berg van de Zaligsprekingen aan. Ze wilde net het heiligdom sluiten tot twee uur. (hier gaat alles dicht tussen 12 en 2) Maar door het aandringen van Frans en Ineke liet hij ons toe en zo konden we onze lunch nuttigen op een geweldige plaats met een fantastisch uitzicht op het meer van Galilea. Hier heeft Jezus de zaligsprekingen uitgesproken. Het was ondertussen gaan……. regenen. En zo werden voor het eerst deze vakantie de jassen tevoorschijn gehaald.

Om twee uur rijden we weer weg om de terugtocht aan te vangen naar Jeruzalem. Steeds komen we steden tegen met bekende namen; Tiberias, Yericho. De laatste is de eerste en dus oudste stad van de wereld. We proberen de stad te bereiken maar het lukt ons niet. De weg is opgebroken.

We zijn op tijd weer thuis. Twee volle dagen met heel veel nieuwe indrukken. Soms zeggen we tegen elkaar dat het lijkt of we al een maand op weg zijn. Elke dag is zo vol indrukken en gebeurtenissen. Toch beginnen zich de eerste tekenen van het naderend einde van deze reis af te tekenen. De koffer wordt weer een beetje ingepakt, boodschappen gedaan en het busje wat ons naar de vliegveld zal brengen is besteld.

Maar eerst wacht ons morgen nog Bethlehem.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!