Breidalsvik - Hallorstadum
Vanaf Breiðdalvik gaat er een mooie weg naar Eglistadir, het hoofdstad van het oosten. Met een stralende zon en de wind in de rug ga ik moedig op weg de 90 km vanvandaag te overwinnen. dat het echt een overwinning zou worden wist ik toen nog niet.
Dat blijkt na ongeveer 35 km. Voor me ligt een bergmuur en als ik heel goed kijk zie ik een weg er heel stijl tegenop gaan. Maar ik heb geen keus en dus maar ik me klaar voor de strijd. mp3-speler op en gaan.
Dat het 8 km meer wandelen dan fietsen wordt durf ik nu wel te zeggen. Eerst als ik aan het naar boven zwoegen was en ik zag in deverte een bus of auto aankomen ging ik stilstaan en genoot even van het uitzicht of dronk uit mijn flesje. Maar op een gegeven moment was mijn flesje leeg en zag ik dat het eigenlijkverstoppertje spelen was. Ik hoefde me toch niet te schamen..... Dus van dan af bleef ik lekker zwoegen ook al passeerden er weet niet hoeveel auto´s.
Boven op de "Col du Breiðalvikheiði" Kwam ik een andere fietser tegen, we begroette elkaar en zeiden dat we beide nu het zwaarste hadden gehad. Het uitzicht maakte trouwens alles weer goed.
De weg naar beneden was lang en heel glooiend. Het was een hele klus om goed op de weg te letten want het asvalt heb ik al lang achter me gehouden.
Als ik trouwens in Nederland zou fietsen zoals ik soms hier fiets, zou ik worden opgepakt omdat men zou denken dat ik een slok teveel op zou hebben. Het is een hele kunst om alle kuilen te ontwijken.
Na een lange dag kwam ik in Hallormstaðir aan. De plaats waar in Ijsland nog bossen staan. En onder een boompje heb ik op een overvolle camping gestaan. Het leek wel of heel IJsland voor die plek had gekozen. Maar slapen doe je heel goed na 90 overwonnen km.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
