De reisgids vandaag:

Het is slechts een korte rit naar de Victoria Watervallen over een goed geasfalteerde weg. De trekpleister van het gebied dat je zojuist hebt betreden hoor je al van verre. Het geluid van de Mosi-oa Tunya (oftewel 'Rook die Dondert') wordt veroorzaakt door de kracht waarmee de Zambezirivier over een lengte van bijna 1800 meter breedte ruim 100 meter naar beneden dondert. Gemiddeld valt hier 550.000 kubieke meter water per minuut naar beneden. De waternevel heeft in de nabijheid een dichte vegetatie doen ontstaan, een waar regenwoud. Hier tref je de anders zeer schuwe bosbok aan en een groot aantal apen. Het wereldwonder van de Victoria Watervallen zal vast een diepe indruk op je maken. Liefhebbers kunnen vandaag de watervallen alvast bezoeken. Wandelpaden bieden steeds weer verschillende uitzichten op de machtige waterstromen.

Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om het plaatsje Victoria Falls wat te verkennen. Het stadje beschikt over een groot aantal bars en hotels waarvan het Victoria Falls Hotel het bekendste is. Het werd in 1904 gebouwd en is met haar oude koloniale stijl nog altijd het meest romantische van het land. Een mooie afsluiting van de dag is de optionele boottocht bij zonsondergang over de Zambezi. Met de lichtval op haar mooist zie je vanaf het water hoe nijlpaarden en krokodillen zich voortbewegen, verschillende vogelsoorten een onderkomen voor de nacht zoeken en groter wild hun dorst aan de oever lest.

Vandaag niet heel vroeg op. Tenminste, kwart over 7 ontbijt is bijna een gewone tijd. Om 8 uur vertrokken we. Het was 10 km naar de grens. Uit Botswana was een stempel maar we wisten dat Zimbabwe binnen komen lastiger is. Je moet namelijk een visa aanvraag en omdat we morgen naar Zambia gaan om vanaf daar de watervallen te bewonderen moet de een dubbel entry in je paspoort staan. Dat kost bij elkaar 45 dollar en gepast contant moet je dat hebben.

Maar goed na een uur waren we door de controle en mochten we Zimbabwe in. Land 5 van deze reis, als je de stap in Angola meetelt 😉.

Het was ongeveer anderhalf uur naar Victoria Falls. Een weg met alleen maar wildernis en overstekende dieren.

In Victoria Falls moest Alby eerst tol gaan betalen. Dat duurde best lang en het werd heet in de truck. Na een half uur kwam hij terug. Bureaucratie, bureaucratie. Daarna maakten we eerst een tour door het stadje om te laten zien waar alles was. We reden ook in de buurt van de waterval, die we niet konden zien maar waar je niet moet lopen want er loopt heel veel wild. Cardi had het nog niet gezegd en een kudde olifanten stak over. Even verder bij een enorme boabab stapten we uit om een foto te maken. En terwijl we daar stonden kwam er nog een Olifant voorbij. Indrukwekkend maar ook een duidelijk tekendat we echt niet zomaar over straat moeten gaan.

Bij het hotel konden we onze kamer nog niet in want het was pas 12 uur dus konden we onze rugzakken we in een saferoom zetten en reed Alby ons naar het bookingskantoor want Els en ik gaan nog een sunsetcruise maken. We wilde eerst al naar de watervallen maar elke dag kost 50 dollar om in het park te mogen en dat vonden we allemaal te veel.

Daarna zochten Yvette, Els en ik een terrasje uit en namen een heerlijke koude cocktail. We zijn na Swakopmund voor het eerst weer in een stad en het is bijna wennen aan alles wat er weer is.

Terug in het hotel konden we in onze kamers. Wat een luxe kamer was dat. Ik had twee uurtjes voor we zouden vertrekken en dus nam ik even rustig de tijd om mama te bellen en wat te rusten.

Om kwart voor vier geen taxi die me kwam ophalen. Ik belde Cardi en zij belde het kantoor. Ze waren me vergeten. Iemand kwam snel met de auto me ophalen en zo kwam ik toch bij de boot. Intussen zat Els al op de boot zij was eerst een helikoptervlucht gaan maken en zei maar dat ze moesten wachten want er moest nog iemand komen. Het kwam gelukkig goed.

Daarna begonnen een rustige boottocht met hier en daar een krokodil, nijlpaard en een paar olifanten. Voor ons ging het gewoon om het varen en kijken. Toch waren er nog wat dingen die ik toch nog niet had gehad. Een nijlpaard met een open bek en een zwemmende krokodil. Maar voor de rest was het lekker varen.

Terug in het hotel kon je een herinnerings t-shirt kopen met op de achterkant de reis, op de mouwen de vlaggen van de landen waar we geweest waren en voor kon je zelf kiezen. Ik koos voor de big 5 en hun pootafdruk.

Ik besloot niet meer mee te gaan eten. Het was genoeg geweest. De dag was fijn geweest.