De reisgids vandaag:

Vrije dag. Swakopmund ligt ingeklemd tussen de woestijn en de oceaan en straalt een ontspannen sfeer uit. Het oude havenstadje verwelkomt je met een karakteristieke vuurtoren die hoog boven de koloniale Duitse huizen oprijst. De Duitse architectuur vind je terug in talrijke gebouwen zoals het Woermannhaus, de Alte Kaserne en het oude treinstation.

Wat een luxe om uit te kunnen slapen en pas om 9 uur te gaan ontbijten. Als eerste daarna ging ik naar de Kristall Galerie. Namibië heeft de grootste kristal en mineralen mijnen in de wereld. Alles wordt hier gevonden maar Pietersiet is recht uniek voor Namibië. Wie mij kent weet dat ik gek ben op stenen en kristallen en dus een mooie gelegenheid om daar naar toe te gaan. Het was nog geen kilometer van het Guesthouse dus om kwart voor tien was ik al binnen.

Bij de ingang stonden stukken zo groot als kasten. En binnen de tentoonstelling wat de grootste tentoongestelde kristal van de wereld. Ze zijn er 5 jaar aan bezig geweest om deze uit te graven. Prachtige kristallen zag ik voorbij komen en ik maar foto’s nemen. Tot dat een man mij er op wees dat in dat gedeelte dat niet mocht. Nou ja. Ik had er al heel wat gefotografeerd. Het was echt heel mooi om dat alles te zien. In het winkeltje kocht ik drie stukjes Pietersiet. Drie omdat Pietersiet verschillende kleuren kan hebben en zo had ik ze allemaal. Prachtige kleine stukjes. We gaan nog wel door het mijngebied maar ik ben blij deze alvast te hebben.

Daarna nog een wandeling gemaakt door het stadje. De Duitse invloeden zijn overal te zien en zelfs word ik steeds in het Duits aangesproken. Daarna even terug naar het Guesthouse om even nog wat te rusten.

Je kunt vele excursies doen vandaag en ik heb gekozen voor de Living Dessert samen met Yvette.

Om twee uur werden we opgehaald. In de 4x4 drive zaten nog twee Nederlanders en twee Italianen. De gids/driver bracht ons eerst bij een stuk woestijn dicht bij de stad. Hij legde de verschillende sporen uit van de hazelworm, de gekko, de kameleon, de slang, de hagedis, de schorpioen en de spin. Daarna begon hij te lopen, groef ineens een gat en haalde er een Gekko naar boven. We konden het beestje echt van heel dicht bij bekijken en fotograferen. Daarna gebeurde het zelfde bij de Hazelworm en de kameleon. Het was prachtig te zien hoeveel leven er is onder het zand en net daar boven is.We reden verder en stapte uit en hij haalde een hagedis uit het zand. Ik begon nu de sporen te herkennen. Het was echt fascinerend.

Daarna op zoek naar slangen en schorpioenen maar die vond hij niet. Onderhand racete we met de 4x4over de duinen. Parijs-Dakar was er niets bij. De duinen hier zijn heel anders als in Sossusvlei. Deze duinen zijn onderhevig aan de wind en veranderen dus constant. Het was echt adembenemend mooi.

Drie uur reden we rond en soms stopte de gids om te kijken of hij toch nog die slang kon vinden. Maar het lukte niet. Maar zo is het nu eenmaal met wilde dieren, ze zitten niet op ons te wachten.

Daarna reden we terug naar het Guesthouse en Yvette en ik besloten daarna samen te gaan eten in een typisch Afrikaans restaurant. Daar stond hazelworm op het menu maar dat hebben we toch maar niet gedaan. Daarna vroeg naar bed. Morgen weer een lange reis dag. Op weg naar Etosha.