Along my way I find the world

De Bosporus

Na een goede nacht en enorm uitgebreid Turks ontbijt op weg. Vandaag richting Taksim en de Bosporus. Eigenlijk zou het makkelijker zijn eerst de Hagia Sophia enz. te doen maar die zijn op dinsdag dicht.

De hoteleigenaar had gisteren gevraagd om het bedrag in euro’s te geven. Jammer dat ik dat niet eerder wist. Nu op jacht naar euro’s. Je hoeft niet bang te zijn om een geldautomaat te vinden. Er staan er soms 6 naast elkaar, allemaal van verschillende banken. Maar geen een met euro’s en als ze ze aangaven er te hebben werd er gezegd out of cash. Ondertussen eerst langs de Kruiden bazaar. Prachtige plaatjes met bergen kruiden. Het was nog lekker rustig dus het was goed te zien. Daarna naar de Sülemanye Moskee. Ik had gehoord dat deze nog mooier is dan de Hagia Sofia. Op het terrein van de moskee liep een grote groep mensen met televisiecamera’s eromheen. De aandacht ging naar een persoon. Duidelijk een belangrijk persoon. Misschien ben ik vanavond wel op de Turkse tv te zien. Daarna de Moskee in. Hoofddoek om en schoenen uit. Wat een prachtige sfeer hing er. Rustig rondgelopen en daarna weer naar buiten. De Moskee staat hoog op een heuvel en zo kon je prachtig uitkijken over de Bosporus.

Daarna weer verder. Over de Galatabrug naar een ander deel. De brug heeft twee plateaus een voor voetgangers met veel restaurants en een voor verkeer. Aan de overkant vond ik eindelijk een pinautomaat die me euro’s kon geven. Een pinautomaat van de ING. Ik bedoel maar. En toen begon een fikse klim naar de Galatatower. Ik was helemaal rood toen ik boven kwam. Eerst dus maar eens even bijkomen in een café.

Daarna de lange winkelstraat naar het Taksimplein. Ik kwam langs de Katholieke Kathedraal. Heel mooi! Toch bijna vreemd om zo’n plaats hier te vinden. In die lange winkelstraat loopt een oud rood trammetje. Leuk. Het heeft alleen een toeristische functie maar het laat ook zien welke trams hier reden eerst. Uiteindelijk kwam ik uit op het Taksimplein. Een groot en beroemd plein waar van alles gebeurt. Gisteren hadden er nog 10.000 mensen gedemonstreerd tegen de oorlog in Gaza. Er stond ook een enorme tentoonstelling op het plein die de gruwelijkheden van Gaza tentoonstelden.

Vandaar uit rustig wandelend naar de Bosporus waar ik een boottocht zou hebben. Vele trappen naar beneden. Dan begrijp je hoe je langzaamaan veel al had geklommen. Op een gegeven moment liep ik langs een schoenen poetser die op het moment dat ik langsliep zijn borstel liet vallen. Automatisch tikte ik hem aan om erop te wijzen maar terwijl ik dat deed herinnerde ik me dat dat een truc was die ze expres doen en dan iets met geld doen. Meteen zei hij dank en riep me na. Ik reageerde niet en liep vlug door. Hij riep nog een keer en hield toen op. Gelukkig had ik het ergens gelezen.

Ik was ruim op tijd en dus liep ik wat heen en weer op de kade. De boot was echt een rondvaartboot en dus nam ik plaats boven en aan de kant waar we langs de oever zouden varen. Het begonnen grijzer te worden want er was regen voorspeld. Eerst even wat informatie over de Bosporus.


De Bosporus is een zeestraat in Turkije die de Zee van Marmara verbindt met de Zwarte Zee. Aan weerszijden van het zuiden van de zeestraat ligt de stad Istanboel. Op zijn smalst meet de Bosporus 698 meter. De lengte bedraagt 32 kilometer. De diepte varieert van 36 tot 124 meter.

De boot voer langs mooie moskeeën en paleizen. Overal werd wat verteld. Maar het was vooral de ervaring van de boottocht die het mooi maakte. Varen tussen twee continenten. Na een uur en drie kwartier waren we terug. Onderhand had het zo nu en dan geregend maar toen we van de boot kwamen begon het te plenzen. Omdat ik voor vandaag alles gezien had wat ik had gepland en ik al aardig had gewandeld besloot ik terug te gaan naar het hotel en even wat te rusten. Het eerste stuk was in de stromende regen maar ik heb een hele fijne paraplu en dus liep ik lekker door. Het waren vier kilometer die zo om waren. Er was ook zoveel te zien. Het was tijd voor gebed en dus riepen de moskeeën weer. Ik liep net tussen twee moskeeën en het leek alsof het echode.

Tegen 5 uur was ik terug bij het hotel en was het fijn om gewoon even te rusten. Een uurtje later weer vertrokken om ergens te eten. Via GoogleMaps had ik een restaurant dicht bij het hotel met hele goeie reviews. The Last Ottoman heette het. Ik kreeg, nadat ik de bestelling had gegeven, een soep van het huis. Al snel kwam de kebab met een enorme salade. Het was allemaal heel smakelijk. Het deed goed om zo goed te eten. Aan het eind van de maaltijd werd er ook nog baklava met thee aangeboden. Daarna rustig terug naar het hotel. Een welbestede dag.


Reacties

Reacties

Yvette

Mooi verhaal om te lezen! Geniet van je reis!

Marijke

Fantastisch weer 'mee te mogen reizen' Marianne! Bedankt en geniet van elk moment in deze super interessante omgeving!

Carien

Dat is met recht een welbestede dag Marianne!
Heel mooi beschreven, dankjewel en een hele goede nacht toegewenst?

Marlies

Weer als altijd.
Leuk om op deze manier een idee te krijgen hoe de wereld tussen de Moskeeen is.
Wat bijzonder he dat dat geluid iedere keer schalt.
En wat zal het indrukwekkend zijn die tentoongestelde beelden van de oorlog.

Ik zie je al lopen tussen al dit moois met stoere Hollandse passen en een prima plu!
Maak veel foto's Marianne!

Marja

Je neemt ons weer helemaal mee in de verhalen van je belevenissen. Leuk!

Juul Beer

Hele mooie rondleiding. En ook weer iets geleerdvan jou schoenpoetser scene...
Ik wacht met spanning op de foto's

Ted

Mooi verhaal zus, je geniet weer

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!