Een rustdag. Na een nacht dat ik nog veel adrenaline had sliep ik laat maar uiteindelijk ook lang. Buiten was het mistig. Het miezerde een beetje. Ik zou nooit de tocht van gisteren vandaag hebben kunnen doen. Ik deed rustig aan. Het hostel zal pas na 11 uur vrij zijn dus was het gewoon rustig aan doen en lekker lezen.

Gisteren waren er best veel vliegen in de cabine. Tegen het raam maar met de nacht werden ze stil en hoorde ik er ook vanmorgen geen een. Zouden vliegen slapen?

Ik rommelde verder wat aan en toen de groep vertrokken was installeerde ik me heerlijk in een kamer met tweepersoonsbed en maakte een koffie voor mezelf. Vandaag was echt geen dag om iets te doen en dus profiteerde ik ervan.

Het uitzicht was vandaag beperkt door de mist maar wel een moment om weer een wat te organiseren in mij rugzak.

Halverwege de middag kwamen twee jonge meisjes even wat opruimen en schoonmaken. Ik gaf hun ieder ook een paar klompjes en ze waren er wat blij mee.

Na een paar uur, tegen 5 uur dacht ik even naar het huis van de gastvrouw te lopen om te vragen hoe laat morgen de boot naar Narsaq vertrekt. Dus schoenen aan, handschoenen aan en mijn fleece en jas aan. Het is vandaag koud. Je merkt meteen als er geen zon is. Aangekomen bij het blauwe huis was Elna er niet en dus besloot ik een rondje te lopen. Hier woont eigenlijk 1 gezin met grootouders. Het is een schapen boerderij en meer niet. Vanaf 1927 wonen hier mensen. En in een oud gastenboek kwamen hier al in 1976 mensen logeren, Nederlanders overigens.

Ik besloot even naar het haventje te lopen. Nou ja haventje, een natuurlijk rotsblok. Daar was grootvader net een hele grote vis uit het water aan het halen. Ik schat zo’n 1,20 en begon deze zorgvuldig te villen. Alle niet eetbare stukken werden teruggeworpen in het fjord. Dat is het leven zoals het al honderden jaren is geleefd. Ik vond het bijzonder om het te zien. Ik sprak de man aan maar hij kende geen woord Engels een dus gebruikte ik maar gebarentaal. Dat begreep hij wel en er kwam een brede grijns op zijn gezicht.

Ik liep nog door naar een strandje met kiezels maar kon er niet echt bij.

Dus besloot ik maar gewoon terug naar het hostel te gaan.

Daar was de man van Elna, Aqqalooraq, de kachel aan aan het steken. Hij vertelde dat Elna terug moest komen met de boot. Het was dus gewoon even afwachten. Ik besloot dus maar te gaan koken.

Vriesdroog maaltijd quinoa alla Mexicana met wraps en een groente bouillon.

Met een Groenlands biertje erbij. Een internationale keuken zullen we maar zeggen.

Vanuit mijn raam kon ik goed het haventje in de gaten houden. Terwijl ik Aqqalooraq met zijn vader de balen hooi van het land aan het halen was. De voorbereiding voor de winter in volle gang. Een hard leven.

Uiteindelijk zag ik Elna aankomen met een piepklein motorbootje. Ze werd afgezet en er werden vele goederen uitgepakt. Daarna vertrok het bootje weer.

Kort daarop trok ik weer mijn schoenen aan en liep nogmaals naar het huis van Elna. Daar aangekomen nodigde ze in haar huis uit en vroeg of ik zin had in vers gevangen vis. Juist die vis die ik die middag had zien vangen. “Er zit van alles in, vel lever, echt lekker,” Daar zit ik dan met een bord vol als vegetariër!!! Maar dit is hun cultuur en hun gastvrijheid dus moet ik niet kieskeurig zijn. Aqqalooraq gaf me nog eigen geplante aardappels erbij en eten maar. Ondertussen zaten aan tafel de twee meisjes, Elna en Aqqalooraq en de ouders van hem. Ze babbelde gezellig Groenlands waar je geen touw aan vast kunt knopen. Het lukte mij alles op te eten en het viel allemaal mee. Daarna was er allerlei soorten taart en koffie. Aqqalooraq vertelde dat hij 600 schapen heeft en vanaf september worden deze weer bij elkaar gedreven. Ze zijn heel erg verspreid over het gebied waar ik gisteren door ben gelopen. Zijn grootouders zijn hier de boerderij begonnen.

Elna vertelde dat ik morgen om 10 uur bij de haven moest staan en dat ik omstreeks 11 uur in Narsaq zal zijn. Ik bedankte voor de uitnodiging. “Meestal nodigen we niemand uit,” zei Aqqalooraq,”maar als er eentje is doen we dat wel meer”. Wat een geluk dat ik vandaag alleen er was.

Ik vroeg netjes of ze geen bezwaar hadden als ik een foto maakte en zo had ik ook nog een herinnering aan deze bijzondere avond.

Terug in het hostel bereidde ik al wat voor voor morgen en ging toen snel slapen.

Geografie

Groenland hoortgeografischbijNoord-Amerikaengeologischgezien tot hetCanadeseschild. 85% van het land is bedekt met eenijs kapvan maximaal 3 km dikte. Alleen de kuststrook van 15–150 km breed, vooral in het zuiden en westen, is bewoonbaar, mede door de invloed van deGolfstroom. De kusten zijn ingekerfd met enormefjordenengletsjers, waar regelmatig ijsbergen van afbreken. DeGrand Canyon van Groenlandis een in 2013 ontdektekloofonder de ijslaag.

Vanwege de noordelijke ligging van Groenland is het op een niet-oppervlakte­ getrouwe projectiemoeilijk om de grootte van Groenland in de juiste verhouding te zien; het land heeft op de niet-oppervlakte getrouwemercatorprojectieogenschijnlijk de grootte vanAfrika. Groenland is echter met 2.166.086 km² net iets kleiner dan die van hetArabisch schiereiland(vergelijkbaar met vier keer de oppervlakte vanFrankrijk).

Het zuidelijkste punt van Groenland isKaap Vaarwelen het noordelijkste punt op het vasteland isKaap Morris Jesup. Aan de westzijde wordt Groenland omgeven door deLabradorzee,Straat Davisen deBaffinbaai, in het noordwesten door deStraat Naresen deLincolnzee, onderdeel van deNoordelijke IJszee. TussenIJslanden Groenland ligtStraat Denemarken.