De ochtend begon even verkeerd! Ik had me verslapen. Dat betekende dat ik een trein later moest nemen naar Dordrecht. Natuurlijk niet leuk. Ook wetende dat het vandaag heel warm zou worden en ik dus zo vroeg mogelijk wilde beginnen. Maar om half 8 stond ik op het station van Dordrecht en kon de laatste etappe beginnen. Na het centrum kwam ik bij de Merwede kade en stond de pont naar Papendrecht op vertrekken.

Aan de overkant een mooi uitzicht over Dordrecht. Daarna een tocht door Papendrecht en Alblasserdam om zo langs de molens bij de Kinderdijk te fietsen. Wat een Hollandse afsluiting.

Natuur veel foto’s en video’s genomen. Daarna weer een pont naar Ridderkerk. Op de boot stond een vrouw met een fiets volgeladen en in haar hand een boekje van de Rheinradweg. Ze sprak goed Engels en ze vertelde dat ze was vertrokken vanuit Keulen, na Hoek van Holland via de kust naar de Eemshaven zou gaan en dan via de Eems weer zou afzakken in het zuiden.

We wisselden zo wat ervaringen uit.

Vanaf Ridderkerk ging het onder de Brienenoordbrug, langs het Feyenoordstadion (belangrijk als je uit een Feyenoord familie komt) naar de Erasmusbrug in Rotterdam. De laatste keer dat ik het water over zou gaan. Het was even een pittig heuveltje. Maar boven op de brug gaf het ook een kick.

Daarna een lang stuk langs de Euromast, Delfshaven, Schiedam, Vlaardingen.

Het begon langzaam warmer te worden. De weg werd steeds met minder bomen en dus minder mogelijk heden van schaduw. De Airco ging dus weer aan en ik dronk veel.

Bij Maassluis liet ik mijn broer weten dat ik nog 16 km te gaan had. Hij had beloofd om me aan het eind naar huis te brengen met de fietsen drager op de auto.

Vanaf Maassluis rijd je langs de Nieuwe waterweg. Een lang fietspad. Heel mooi maar o wat was het afzien. Alles begon te wegen, mijn benen waren van was, ik had het zwaar te halen. Halverwege heb ik mijn fiets in de berm gelegd en 10 meter verder in de schaduw in het gras gelegen. Het gaf me even de rust die ik nodig had om de laatste km aan te kunnen.

Toen ik Hoek van Holland inreed kwam er weer energie terug. En vlak voor het laatste stuk waar alleen fietsers en wandelaars kunnen komen stond mijn broer met prachtige witte rozen.

We zijn eerst even op een terrasje iets gaan drinken voor ik alleen de laatste anderhalve kilometer nog fietste.

Ik merkte dat ik aan de eerste dag moest denken, daar op de Oberalppass op meer dan 2000 meter en nu na 1380 km en 89 uur fietsen was ik eindelijk aangekomen.

De laatste meters naar het vuurtorentje en toen was het klaar. Ik was er.

Na nog wat foto’s en filmpjes gemaakt te hebben reed ik terug naar het restaurant waar mijn broer op me wachtte.

De Rijn

“De Rijn combineert elke kwaliteit die een rivier kan bezitten. De snelheid van de Rhône, de breedte van de Loire, de rotsen van de Maas, de bochten en kronkels van de Seine, de doorzichtigheid van de Somme, de historische herinneringen aan de Tiber, de koninklijke status van de Donau, de mysterieuze invloed van de Nijl, het gouden zand bij de glinsterende beken van de Nieuwe Wereld, de spoken van Aziatische stromen"

- Victor Hugo -