Ik was heel vroeg wakker. Dat is niet zo verwonderlijkwant ik slaap meestal om 9 uur. Het zou vandaag weer heel heet worden. Ik merkte dat ik onrustig was want de dag ervoor was echt heel warm geweest. Daarnaast zou 75 km naar de volgende camping zijn. Ja, camping want er was niets in die buurt op Booking.com, ook niet bij “vrienden op de fiets”.

Ik besloot om half 7 al te vertrekken om heel veel warmte te ontlopen. In dit pension zat er toch geen ontbijt bij.

Om kwart over 6 sjouwde ik mijn spullen naar beneden. Mijn fiets uit de schuur halend kwam ik de gastvrouw tegen.

“Kom niet en mijn buurt, ik heb Corona,”zei ze me. En dus op veilige afstand vertelde ik dat ik al ging vertrekken. En dus zat ik voor half 7 op de fiets met een fantastische temperatuur. Gelukkig maar want de weg was saai lang en langs de autoweg. En dat voor vele kilometers. Ergens, op 7 km van de grens, op een dijk heb ik even ontbijt gemaakt en gedacht wat ik wilde gaan doen. Nog 3 dagen zwoegen met elke dag meer dan 75 km of vandaag tot Nijmegen een paar dagen bijkomen en dan nog drie dagen van rond de 55 km. Ik koos voor het laatste. Even een rustpauze in mijn eigen bed.

Vlak voor de grens heb ik even gezwaaid naar het huis van vrienden van mij die helaas vanavond pas thuis komen van vakantie. Anders zou ik even langs hebben kunnen gaan.

En toen na nog een kilometer was daar dan echt de grens met Nederland. Het was een foto waard. Wat een lange tocht door Duitsland. Bijna 800 km. En nu nog dat kleine stukje in Nederland.

Bij de AH even wat lekkers gekocht en het lekker in de schaduw opgegeten.

Daarna weer door want de temperatuur begon weer op te lopen.

Als je Nederland in komt kun je eigenlijk zelf weten welke vertakking van de Rijn je volgt. Tenslotte komen alle rivieren, behalve de Maas voort uit de Rijn. Ik heb er voor gekozen om de Waal te blijven volgen, deze gaat over in de Merwede en daarna via de Noord kom je bij de Nieuwe Maas die bij Hoek van Holland in de Noordzee uitkomt.

Zo kom ik ook langs de Biesbosch en Kinderdijk. Hollandser kan het niet.

Het stuk van Millingen naar Nijmegen was weer afzien. Alleen maar dijk en geen schaduw. Maar wat lag de Rijn er majestueus bij. Het was bijzonder dat te zien.

Om 11 uur reed ik Nijmegen binnen met 56 km op de teller.

Online een fietskaartje gekocht voor de trein en zo zat ik in de sprinter naar Den Bosch. Ik voelde dat ik de juiste beslissing had genomen.

Even een break. De Rhein Radweg loopt niet weg, toch?