7 uur werd ik zelf wakker na een zalige nacht. Alles zoveel mogelijk opruimen en naar het ontbijt. Naast me zat een Nederlands echtpaar dat ook aan het fietsen was. Ze hadden de auto in Basel staan en deden nu een rondje Zwitserland. Een geanimeerd gesprek.

Om half negen reed ik weg. De eerste halte zou even verder op zijn bij de Rheinfall. De enige echte waterval in de Rijn. Met donderend geweld stort het water 12 meter dieper. Dat lijkt niet veel maar het is spectaculair. Veel foto’s en filmpjes gemaakt. Daarna weer verder. Ik wist niet dat ik de Rijn pas weer 30 km verder zou zien. Omdat de Rijn door een smal dal gaat zijn daar geen wegen en dus moet de route over een plateau. Dat betekent veel klimmen en vooral heel veel vals plat. Je denkt dat het makkelijk gaat maar je komt geen steek vooruit.

Het weer was overigens prachtig en niet te heet maar het was dus best pittig.

Misschien dat mensen zich afvragen waarom ik een rugzak draag. Daar zit een 3 liter zak water in en het is zo makkelijk om zo te drinken. Anders moet je afstappen en drink je eigenlijk te weinig. Op een dag als vandaag is dat gewoon noodzakelijk. Dit stuk van de Rhein Radweg voert verschillende keren door Duitsland en Zwitserland. Vandaag ben ik 4x een grens gepasseerd. Maar uiteindelijk eindigde ik weer in Duitsland.

Gisteren had ik gemerkt dat mijn grote powerbank niet oplaadde. Ik heb een wereld stekker met 2 usb uitgangen maar deze is toch niet krachtig genoeg om een powerbank op te laden. Ik had dus een gewone stekker met usb uitgang nodig. Op Google maps electronica winkels gezocht. De eerste in Schaffhausen was op vakantie en in een dorpje ergens boven hadden ze het niet. Wat nu. Mijn telefoon haalt het net maar met een powerbank kan ik hem vaak het laatste stukje power geven. Opeens fietste ik langs iets dat op een Action leek alleen met de naam TEDi. En ja hoor ze hadden die stekkers. Nu kan ik mijn powerbank weer opladen. Hoera. Ach mijn broer brengt uitkomst niet Ted?

De tocht ging verder goed. Geluncht langs de Rijn en om even over drieën kwam ik bij het Guesthouse aan. Want ja. Er komt weer slecht weer aan en ik hoef niet het ongemak opzoeken. Het is ook vakantie. Dus voor de komende dagen is booking.com mijn vriend.

Om 18 uur eten in het restaurant van het guesthouse. Eenvoudig maar goed. Het is een jonge Griekse eigenaar. Hij doet alles zelf maar met zoveel passie. Aan het eind kreeg ik nog een cognacje. Nou samen met die radler (hier kennen ze geen 0.0) was ik wel aan mijn taks.

De rest van de avond lekker niets. Morgen op naar Bazel.