We waren weer vroeg op. In alle rust begonnen we met inpakken, alles weer goed op te bergen. Ik reed naar de dump station om het gray water (het water van de afwas) te dumpen en water te vullen. Gelukkig kunnen we die dumpen want zo kunnen we de keuken gebruiken.

Terug op onze plek kwam de buurman vragen of wij hem wilde helpen, zijn accu was leeg. De dag ervoor had ik al hun tent dicht gedaan toen het even was gaan regenen en zij er niet waren. Zijn vrouw zei meteen dat we nu al voor de tweede keer hun engelen waren. Ik gaf twee Hollandse klompjes aan hun twee jongens en we hadden een geanimeerd gesprek. Zij kwamen uit Houston - Texas. Alleen al naar de grens van de staat Texas was 12 uur rijden. Ach waar zeuren we dan over als we een uurtje moeten rijden in Nederland.

Om 9 uur reden we weg. We gingen nog even naar de Lodge. Ik was in deze dagen helemaal vergeten om foto’s te maken met Beer. Het kon toch niet zijn dat Beer wel op de Grand Canyon was geweest en niet op de foto stond. Daarna reden we weg en na een paar mijl vonden we een parkeerterrein waar we nog lekker in de koelte doorbrachten. We gaan namelijk nu weer de 40 graden zone in en dat wilde we zo lang mogelijk uitstellen.

We hebben besloten Zion National Park te laten. We zouden er alleen maar door heen rijden en het schijnt daar file rijden te zijn en geen parkeerplaats te vinden.

We reden nu via een kortere weg naar Hurricane, de volgende stop.

We gingen de grens met Utah weer over bij het plaatsje Colorado City. Een paar maanden geleden had ik daar een documentaire over gezien. Hier wonen Mormonen. Een religie die ontstaan is in Amerika in de 19e eeuw. Een van hun principes is polygamie. Een man trouwt meerdere vrouwen. Het hedendaagse mormonisme heeft dat afgeschaft maar in dit stadje wonen mensen die deze praktijk nog steeds bedrijven. Vrouwen lopen in lange prairiejurken (als je het “Kleine huis op de prairie” van vroeger nog kent weet je wat ik bedoel) Later in de Walmart kwamen we er een paar tegen. Het lijkt of de mensen uit een andere tijd zijn.

De documentaire was indrukwekkend en tegelijkertijd beangstigend. Nu reden door dat stadje. Utah is trouwens toch de Mormoonse staat in Amerika. Overal staan kerken met een engel met een trompet op de top. Het is te lang om hier over te schrijven maar wel interessant.

In St George moest ik even nog wat boodschappen voor mijn nichtje doen die dat verleden jaar niet had kunnen doen en daarna gingen we naar Willowwind RV park in Hurricane. Een prachtig park waar we nu heerlijk aan het bijkomen zijn. Het was weer een prachtige dag.