We spraken af dat wij op eigen gelegenheid naar downtown Denver.

Okay, nu wonen wij een dik uur met de auto van het centrum in een wijk waar men allemaal 2 a 3 auto’s heeft. Hier komt geen openbaar vervoer!

We liepen eerst ruim een half uur in de brandende hitte en ieder die we tegen kwamen kon ons niet vertellen of er ook ergens een bus zou kunnen zijn. Uiteindelijk bracht Google Maps uitkomst en vonden we een halte waar een bus zou komen die ons via een andere bus naar downtown Denver zou brengen. Het was een busrit die ons door een ander gedeelte van Denver bracht. Tot nu toe waren vooral te gast geweest in huizen van een hoger segment, nu kwamen we door verpauperde wijken en de mensen die instapte hadden geen auto. Maar we waren blij dat we ook dat andere gezicht leerde kennen van de stad.

Na anderhalf uur in twee bussen stapte we uit bij Capitol Hil. Ja elke staat in Amerika heeft zijn eigen Parlement en Senaat en dus ook zijn eigen Capitol Hil. Mooie statige gebouwen en groene parken er om heen.

Daarna wandelde we naar de shopping street: 16 street mall. We kochten een nieuw zonnebril voor Marijke en ontmoette daar Vincent.

Hij zou ons met zijn auto naar alle plaatsen rijden waar Angela en de kinderen hebben gewoond, waar ze heeft gewerkt en waar de kinderen op school hebben gezeten. Onderhand vertelde Vincent ons wat het leven op de ranch was, hoe je een rodeo rijder wordt en nog meer van zijn leven voor hij naar Nederland kwam in 2000 en nadat hij in 2008 terug naar de VS ging. Hij vond het fijn om te vertellen en ik moet zeggen dat het heel interessant was.

Marijke heeft van alle plaatsenfoto’s gemaakt en ik kon me goed voorstellen hoe Angela daar had geleefd met die kleine koters.

Daarna bracht Vincent ons terug naar ons huis en terwijl we afscheid namen belde Conny Yormack op om te bedanken en te vragen of ze ook de reisde.nl site kon hebben, dan zou ze het door Google Translate te vertalen.

Daarna even ons opfrissen en eten. We hadden de dag ervoor een doggybag gekregen bij het restaurant van Raymond en dat was nog zoveel dat we daarvan nog met zijn tweeen konden eten.

Daarna zouden we naar boven gaan naar Maggie.

Maggie en haar gezin zijn Joods en dus is zaterdag de Shabat. Toch wilde ze ons graag ontmoeten. Zij en haar man Tom verwelkomde ons hartelijk. Tom vertrok snel daarna naar de school zoals hij dat noemde, wat een vergadering in de synagoge was.

Samen met Maggie hebben we twee mooie uren doorgebracht, haar liefde voor en lange vriendschap met Angela kwam ter sprake, het land Israël waar we allebei zijn geweest, familie, werk het leven. Het was een warm samenzijn terwijl buiten het onweer donderde en de regen met bakken uit de hemel kwam. Het was een hartverwarmende avond. Daarna weer naar beneden voor een welverdiende slaap.