22 juli

In de bus had ik een plaats helemaal achter in en niemand naast me. Voor me lagen 17 uur reizen. We waren nog maar even buiten Rosario en het warme eten werd opgediend. Omdat we zo lang onder weg zijn wordt er ook voor het eten gezorgd wat ook in de prijs is inbegrepen. Er was een jonge man die netjes in pak alles verzorgde. Dus at ik om 12 uur 's nachts weer een warme maaltijd. De stoelen kunnen bijna helemaal plat en dat maakt dat je eigenlijk heel goed kan slapen. Het was volle maan dus van de landschap was we wat te zien. Pampa, pampa, pampa....

Het busvervoer in Argentinië is heel goed en dat maakt dat veel mensen reizen met de bus, vooral 's nachts.

Omdat het zo koud is stond de verwarming hoog, heel hoog. Maar het lukt me een goede verhouding te vinden.

Eigenlijk heb ik redelijk geslapen. In de morgen weer een ontbijt met thee en daarna maakte de jongeman netjes het gangpad schoon met water en een mop. Ook 's middags weer een kleine lunch. Het landschap begint bij Tucuman te veranderen, de bergen worden zichtbaar. In de grote steden is veel armoede verder zijn de steden rommelig. Dat verandert naar mate we meer noordelijker komen. De omgeving van Salta is prachtig en ook de huizen en wegen zijn van een goede kwaliteit.

Bij de afslag naar Salta moeten we van bus veranderen, daarna is het nog een half uurtje door een hele mooie vallei met veel eucalyptus bomen. Wat je ook ziet veranderen zijn de mensen. Het grootste gedeelte wat je hier ontmoet zijn mensen met een indiaanse achtergrond. Het Incarijk heeft tot hier bestaan.

Op het station is het even zoeken naar wie me komt halen. Het blijkt Lorena te zijn die ik al in O'Higgins heb ontmoet. Ze brengt haar naar haar huis en daar krijg ik een kamer voor deze dagen. Ik rust even en daarna ga ik naar het Focolare dat me heeft uitgenodigd.

In het huis waar ik woon is geen wifi dus deze dagen zal het wat moeilijker contact maken zijn. Maar misschien goed om weer eens niet alles te hebben. De stroopwafels die ik had meegebracht gingen er goed in. Daarna ging ik met Renata naar een toeristisch bureau en kwamen we er achter dat er nog 1 plaats was om een geweldige toer woensdag te gaan maken, langs de Salinas Grande, de trein van de wolken, Puranamarca, de berg van de zeven kleuren..... Dat wordt echt heel mooi.

Daarna naar huis en eten. En daarna..... Alle slaap inhalen van de afgelopen nacht.

23 juli

Goed geslapen en een prachtige dag en dus de stad gaan bezoeken. Salta betekent in de taal van de Indiaanse Aymara "de schone" en dat is ze ook. Een hele mooie stad waar geen andere stad die ik gezien heb tot nu toe tegen op kan. Het is een stad in de koloniale stijl met veel mooie oude gerestaureerde huizen en gebouwen.

Ik besloot eerst naar het archeologisch museum te gaan waar de geschiedenis van de Inca cultuur wordt verteld en uitgelegd. Daar zijn ook, in een speciale klimatologische omgeving drie mummies te zien van kinderen uit de Inca cultuur die ooit zijn geofferd aan de Goden, goed bewaard in het koude klimaat van het hooggebergte.

Het leven, de gewoonten, kleding enz. werd goed uitgelegd, gelukkig ook in het Engels. Het is bijzonder alles te lezen. De Inca's zijn echt een hele grote beschaving geweest van duizenden jaren, dat het gebied van Colombia tot aan Argentinië en Chili bestrijkt. En deze is helemaal verdwenen met de komst van de Spanjaarden.

De mummies zijn perfect gebleven en het is indrukwekkend te zien. Hele kleine mensjes, twee meisjes en een jongen, kleren nog in de perfecte staat, rechtop zittend alsof ze zo zijn ingeslapen.

Daarna in een café wat gedronken en eindelijk twee verhalen kunnen uploaden.

Toen ben ik door de stad gaan lopen. Ik ben lang en blond en voel me wel opvallen hier. Hier is het grootste gedeelte klein met zwart haar, afstammelingen van de oorspronkelijke bevolking. Het is en prachtige dag met een blauwe hemel en het is gelukkig iets warmer. Vanuit de zuidpool heeft de laatste dagen een stevige wind gewaaid en heel Argentinië zucht onder een koude periode. Zelfs ik kijk zo nu en dan met een beetje afgunst naar de hitte in Nederland. Maar misschien moet ik dat niet doen!!

Ik bezoek nog een museum over de koloniale tijd maar die is niet zo bijzonder. Nu kost de entree echt niets dus geen geen man overboord. De inflatie is zo erg dat sinds ik hier ben de waarde al met een halve peso is gezakt. Het is schrikbarend hoe snel dat gaat. Van alles door 6 moet ik nu alles al door 7 delen. Misschien fijn voor mij maar vreselijk voor Argentinië. Veel mensen verzinnen van alles, zo zag ik een kraampje waar je je suiker en bloeddruk kunt laten meten, schoenenpoetsers en een man die op een fiets een slijpsteen had verbonden en zo messen sleep.

Uiteindelijk keer ik terug naar mijn slaapplaats en maak alvast het een en ander klaar voor morgen. Daarna vertrek ik naar het Focolare waar ik zal eten. Het is weer een geanimeerde avond, maar dit keer op tijd naar bed want morgen wordt het heel vroeg.