15 juli

Op maandag is het hier rustdag en dus heb ik uitgeslapen, een was gedaan (lekker eenvoudig op de hand), wat in huis gerommeld. Daarna anderhalf uur in de zon gezeten. De Argentijnen verklaren me natuurlijk voor gek maar het was echt heerlijk, heb een klein beetje kleur gekregen.

In de middag ben ik in het internetcafe begonnen aan het regelen van de reis vanaf a.s. zaterdag. Iguazu, Salta, Rosario, Santa Maria, Tucuman. Met alle reistijden, blijkt het een hele lange en snelle reis. Alleen al om naar Iguazu te gaan en in Salta te komen zit ik bijna 50 uur in de bus...... Als ik dat realiseer vraag ik me af of ik dan wel naar de watervallen moet gaan. Het maakt dat ik zoveel dagen in de bus zit en dat dit allemaal van andere dingen af gaat. In het noord-westen is zoveel te zien dat ik het bijna jammer vind daar als een Japanse toerist door heen te razen. Heel langzaam komt het in me op dat ik Iguazu misschien toch moet laten. Als ik daarna de weersvoorspellingen zie voor Iguazu en zie dat het in de geplande dagen maar 11 graden zal zijn slaat langzaam de slinger naar het feit dat ik beter meteen na Rosario naar Salta kan gaan. Het kost nog een aantal uren voor ik het los kan laten maar het geeft eigenlijk ook steeds meer rust om niet die hele vermoeiende reis te moeten maken.

16 juli

Een rustige dag, ik ben wel blij met wat rust nu zaterdag het reizen gaat beginnen. Het is in deze dagen heerlijk weer met 20 graden, loop in mijn bloes met korte mouwen en zit regelmatig in de zon. Natuurlijk ben ik een grote tegenstelling voor alle anderen hier die in dikke winterjassen lopen, maar ja voor mij is 20 graden zomer, voor hun winter.

Ik heb mijn eerste bustickets besteld. Het is ongelooflijk hoe goedkoop een reis naar de andere kant van het land is. Voor 100 euro maak ik een reis van 19 uur om in Salta te komen. Vanuit daar heb ik al emails gekregen dat ik welkom ben in Salta en Tucuman. Dany uit Santa Maria is toevallig hier en heeft al gezegd dat ik welkom ben.

'sMiddags gegeten bij Silvi, Zoy, Anita en Juanita. Daarna een heerlijke lange wandeling gemaakt, want het is echt geweldig weer.

'sAvonds nog een kleine wandeling. De lucht is helder en ik kan de melkweg zien. In het zuiden staat het zuiderkruis. Het is zeg maar de poolster voor het zuiderlijk halfrond. Het echt een adembenemend moment. Ik geniet.

17 juli

Vandaag eerst via internet mijn reis van Rosario naar Salta vastgelegd. Daarna op Campo Verde wat souvenirs gekocht. Voor mij zelf een setje om mate te drinken want ik begin het echt lekker te vinden. Het was prachtig weer en de temperatuur was ongeveer 22 graden..... Ja het is hier winter!!! Daarna ben ik naar Polo Soledaridad gelopen waar Elba woont en waar nog een klein fabriekje staat van koekjes. Elba heeft een schattig huisje wat vol staat maar ook weer niet overdreven. Samen met haar empanadas gemaakt en gegeten. Ze had heel veel foto's van de tijd in Loppiano en omdat we daar in dezelfde tijd waren hebben we heel veel herinneringen opgehaald.

Wat leuk om dan ineens heel veel bekende gezichten weer te zien, van sommigen weet ik waar ze zijn maar anderen, wie weet?

Ik geniet deze dagen van de eenvoudige contacten maar ook van de rust, vanaf zaterdag zal het van dag tot dag heel inspannend zijn en veel reizen. Vind het prima even niets.

's Avonds vertelde Lelia dat ik zaterdag een lift kan krijgen met Norberto. Had eigenlijk al een ticket maar die 16 euro gaan niet op tegen een reis in gezelschap van vrienden.

18 juli

Vandaag verder gegaan met het voorbereiden van de reis. Toen ik in het internetcafe zat kwam Elba en zei dat ze aan een vriendin zal vragen of ik bij haar kan slapen als ik in Buenos Aires ben. Ze woont in de wijk San Telmo. Een beroemde wijk waar je moet zijn geweest volgens de Lonely Planet. (Reisgids voor wie het niet kent)

Verder wat foto's geüpload.

Er beginnen nu veel mensen aan te komen, in de komende dagen worden hier 150 mensen verwacht die hun vakantie hier doorbrengen. Tot maandag blijven ze hier. Auto's met gezinnen komen het terrein op rijden. dat het voor velen een feest is om te komen zag ik toen een gezin met drie kinderen stopte voor het internetcafe en er een groot gejuich opging bij de kinderen.

Ik vind het gek te denken dat ik over twee dagen weg zal zijn. Maar ik ben blij dat ik besloten heb terug te komen voor ik naar BA ga. Zo sluit ik het echt af.

Even iets vertellen over het drinken van mate. Het drinken van mate is echt een sociaal gebeuren. Je hebt een houten mok, zo zal ik het maar noemen, met een ijzeren rietje. In de mok zit een soort gras/kruid. Ze noemen het hier Yerba (gras). Je schenkt steeds vanuit een thermosfles een beetje heet water op de yerba en drinkt dat door het rietje op. Maar het is meer. Je drinkt het in gezelschap en dus daarna geef je de mok door en de anderen drinken daaruit. Ja, je hoort het goed, uit hetzelfde rietje. Dat is iets wat voor iedereen heel gewoon is. Julietta, een van jongeren hier vertelde een mooi verhaal. Verleden jaar was ze met haar ouders naar de watervallen van Iguazu en in het treintje naar de watervallen liet haar vader de mate rondgaan. Een Duits stel zat er bij en toen ze de mate kregen aangeboden pakte ze uit hun rugtas hun eigen ijzeren rietje. Het zorgde voor heel veel hilariteit bij de Argentijnen.

Verder heb ik vanmorgen wat schoongemaakt in huis, gewassen en ben ik bij het middageten weer uitgenodigd bij Delia, Lelia en de anderen. Delia vertrekt morgenvroeg naar haar moeder maar we zien elkaar nog als ik terug ben van de rondreis. Maar voor even hebben we afscheid genomen. Het lijkt alsof we elkaar altijd hebben gekend.

'sAvonds kom ik een aantal jongeren tegen uit Duitsland die hier 6 maanden zullen blijven, ze zijn blij met een woordje Duits. Mijn Duits is belabberd maar nog altijd beter dan Spaans.

19 juli

Laatste volle dag hier in O'Higgins ...... :-(

Vandaag de rugzak verder ingepakt en begonnen met afscheid nemen.... Ook al kom ik nog even terug, ergens is het toch een afscheid.

Ik weet niet hoe makkelijk ik de komende dagen wifi zal hebben. Alles wordt nu een avontuur van dag tot dag. Wat dat betreft was alles tot nu toe nog voorspelbaar. We zullen het allemaal gaan zien. Mag gelukkig wat spullen hier achterlaten en de kamer waar ik heb geslapen mag zo blijven. Zo hoef ik niet alles mee te gaan sjouwen. Verder kan ik hier al mijn geld pinnen en wat ik teveel heb kan ik later terug wisselen. Wat een service.

Vandaag eet ik bij Griselda, Stella, Gabri, Leda en Nadia.

Hier was ik nog niet geweest, had wel een van de eerste dagen in hun nieuwe huis geholpen. Ze zijn inmiddels verhuisd en het is mooi geworden.

In de middag werd het ineens druk, de een wilde graag mijn foto's hebben, de ander moest mij nog wat laten zien en zo was ik de hele middag nog onder de pannen om alles te regelen.