Hier zitten we dan in een warme föhn aan de Rode Zee. Eilat is warm.... heel warm maar dat wisten we van te voren.

Maar we beginnen bij het begin. Na wat gezoek hebben we elkaar op Schiphol op tijd gevonden. Marleen had geen gsm en dan zie je wat je gewend bent om direcht met een mobieltje elkaar te kunnen bellen. Maar hebben elkaar gevonden en dat was het belangrijkste.

Daarna naar de gate voor de KLM vlucht naar Tel Aviv. Daar stapten we de andere wereld al binnen. Vele orthodoxe joden en families stonden al te wachten. De hoeden, gebedskoorden, de baarden en de krullen. Het leek alsof we de film 'Rabbi Jacob' instapten. Ook als was het KLM, Nederlands gesproken afkondigingen en alles nog zo Nederlands, ineens waren we buitenlanders.

De reis ging goed maar we hebben wel onze ogen uitgekeken, Kosjer eten eerst uitgedeeld voor dat wij het kregen, In een hoekje van het vliegtuig werd op de karakteristieke manier door orthodoxe joden gebeden. Nee het was een speciale vlucht. Er was geen tijd om te slapen.

Om 2.20 plaatselijke tijd kwamen we in Tel Aviv aan. Bij de controle werden we gevraagd wat we kwamen doen en bij wie we zouden zijn. Goed geintrueerd door Frans en ineke gaven we onze korte antwoorden.. En ja hoor we werden in Israel toegelaten met een dikke stempel.

Toen op weg naar de busjes. Met de busjes wordt je voor je adres afgezet voor een paar Euro.

Nou daar gingen we dan. Van Tel Aviv naar Jeruzalem met een snelheid die we maar beter niet wilde weten. Naast ons zaten twee grote Nederlandse mannen en er ontstond... om niet te veel aan de rit te denken... een aardig gesprek. Ook zij gingen familie bezoeken die hier werken voor een kerkelijke organisatie.

Om 4.00 stonden we voor het huis van Ineke en Frans waar we thuis kwamen. Daar kwamen eerst de vele worsten, koffie, kaas, pindakaas uit de koffers. En toen even gewoon wat drinken en bijkomen. Om 5 uur gingen we eindelijk naar bed om even 5 uur te slapen.

Om tien uur zouden we opstaan en dan ons voorbereiden om de bus van 14.00 naar Eilat te nemen. Koffers overpakken en alles en toen na een heerlijk ontbijt werden we naar het busstation gebracht. Dwars door Jerusalem, wat een andere wereld dan waar we vandaan kwamen. De zandstenen kleur huizen, de straten vol van mensen, orthodoxe joden, arabieren, enz, enz.

Op het station hielp Frans ons nog door de stappen om het kaartje te krijgen en toen was het nog wachten tot de bus vertrok. Om 14.00 vertrokken we. Jeruzalem, de dode zee, Masada vanuit de verte, Het laagste punt op de aarde, de Negrevwoestijn. Alles in een paar uur. Op de helft van de reis een kwartier pauze. We stapte ineens in een oven en besefte wat een aircondition doet.

Om 19.00 keamen we aan in Eilat waar we letterlijk werden besprongen door vrouwen die we een goed hotel voor ons wisten. Het was bijna benauwend hoe ze aandrongen en we ons door deze menigte moesten dringen, zeggende dat we al een plaats hadden. Voor sommige was dat niet overtuiged genoeg. Onderhand hadden we een Franse vrouw leren kennen die ook een hostel zocht en haar hebben we meegenomen. Na een kwartier kwamen we op het Avra Hostel, waar we een kamer voor 2 personen hebben voor drie nachten... met airconditioning.

Na een uurtje bijkomen zijn we nog even Eilat in gedaan... lopen in een föhn. Warm maar het is te harden. We zien morgen wel verder.

Tot de volgende afspraak