Roemenie
Na vele keren gevraagd te zijn, na vele malen dat ik vliegreizen heb gezocht gaat het er nu echt van komen. Vandaag ga ik voor een aantal dagen naar Roemenië om Cristiana op te zoeken.
Met een hele grote koffer vol cadeautjes van mij en anderen vlieg ik van Dortmund naar Timisoara. Daar staat ze me op te wachten. Verder zal het èèn grote verrassing zijn wat ik allemaal tegen ga
komen.
De verhalen volgen.
Na een hele goede reis kwam ik in Timisoara aan. Een klein (kleiner dan Eindhoven) vliegveld in het het uiterste westen van Roemenië. Op elk een uur reizen ligt de grens met Hongarijen en
Servië.
Cristiana stond me met Vania op te wachten. Hij zou ons naar Buzias brengen omdat er tussen Timisoara en Buzias geen openbaar vervoer gaat. Als je dan bedenkt dat dit de dichtsbij zijnde stad is
dan lijkt dat dus heel speciaal.
De auto rit was ongeveer een uur, door een donker Roemenië en wat meteen opviel hoe slecht de wegen waren. De 40 km die het eigenlijk maar was is een lange tocht door een landschap van steppe.
Wat meteen opvalt is de armoede en in de dagen daarna komen de grauwheid en de triestheid erbij. Niet alleen in huizen maar ook in het landschap en de mensen. De wereld heeft stil gestaan sinds 20 jaar, nadat het regime van Ceaucescu is gevallen.
Het weerzien met Cristiana is geweldig. Ook al hebben we elkaar jaren niet gezien toch is het meteen als vanouds. De laatste jaren was Skype wel een uitkomst geweest maar nu is het allemaal weer zoals het was in Zwitserland.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
