Gisteren nog een heerlijk avond genieten bij Delia en compagnie. Daarna gauw gaan slapen. Vanmorgen de laatste dingen in de rugzak en toen om 9 uur vertrek. De rugzak is echt overvol en ik heb ook bovenop nog het een en ander. Ben blij dat ik niet van bus naar bus hoef te sjouwen!

Het vertrek was heel emotioneel en ik was niet de enige die stond te huilen. Het was een bijzonder moment te merken dat het in die 5 weken niet alleen voor mij iets speciaals was geweest maar voor vele anderen.

Met Elba reden we weg wat maar goed was want ik hield niet meer op.

De rit naar BA was verder heel fijn. We hebben elkaar vele mooie dingen verteld. Onderweg kwamen we langs Lujan en daar is de grootste bedevaartplaats van Argentinië. Even zijn we hier gestopt. Het is zoiets als Lourdes en heel belangrijk voor de Argentijnen. Het was mooi even zo langs te gaan en te bedanken voor deze tijd. Na een kop koffie verder en om 2 uur was ik in BA waar we bij Graciela kwamen. In een statige wijk heeft ze hier een heel mooi appartement wat nog net niet bij de ouders van Máxima binnen kijkt. Samen met Elba heb ik daarna mijn ticket besteld voor morgen naar het vliegveld en toen ben ik de stad ingegaan om BA nog te zien.

Het is een hele grote stad en ik had gehoord van een hop-on-hop-off bus die alle belangrijke plaatsen aan doet. Dat leek me een goed idee. Dus bij de dichtstbijzijnde bushalte gewacht en ja al snel kwam er een bijna lege bus aan. Ik naar binnen en wilde een kaarten bestellen. Nee we zijn vandaag al uitverkocht????? Snapte er niets van. Vroeg nog iets over al die lege plaatsen maar kreeg geen kaartje en kon weer hop-offen. Wat nu? Dichtbij was het kerkhof van Recoleta met beroemde graven van onder andere Evita Peron, de vrouw van eennpresident (die van de musical "Don't cry for me Argentina"). Het is een stad bijna want de graven zijn monumentaal en als kleine huizen. Heel druk want er liggen ook vele presidenten, schrijvers enz. van Argentinië.

Daarna bedacht ik me dus maar een taxi te nemen naar Plaza de Mayo. Ik hield de eerste de beste taxi aan en we reden weg. Ik dacht goed mijn Spaans te oefenen maar deze man dacht meteen wel meer te willen vragen dan ik fijn vond. Of ik alleen was, een vriend had enz. Meteen stonden alle alarmbellen op rood en met een stalen gezicht vertelde ik dat ik op vakantie met mijn man was maar dat hij de laatste week moest weer gaan werken en dus ging ik nu naar de Plaza de Mayo waar ik een vriendin uit Argentinië zou ontmoeten en met haar mijn laatste dag door zou nemen...... Alles in het Spaans. Nee, aan mij was geen eer te behalen en deze leugen voor mijn bestwil vond ik meer dan rechtvaardig. Hij hield al gauw op en ik vroeg me af of hij wel wist hoe oud ik was? Kon zijn moeder zijn! Op de Plaza de Mayo vroeg hij om een kus..... Nee meneer in Nederland doen we dat niet en ik ben uitgestapt..... Ik moet zeggen dat ik even heel veel adrenaline in me voelde stromen. Ben eerst maar even rustig in de kathedraal gaan zitten om bij te komen. Vanaf nu ken ik geen Spaans meer met vreemden, ben een Nederlands meisje dat alleen maar Engels spreekt!!!

Dit is de Kathedraal waar Paus Franciscus zijn zetel had voor hij Paus werd. De hele kerk is vol van de trots dat hun Kardinaal Paus is geworden.

Daarna doorgelopen naar het presidentiële paleis dat ook aan dit plein staat. Helemaal roze. Op dit plein wordt veel gedemonstreerd en er hangen van allerlei spandoeken. Ook de "Dwaze moeders" lopen hier nog elke donderdagmiddag om aandacht te vragen voor hun verdwenen kinderen.

Daarna ben ik weer verder gaan lopen. Had even geen zin in een taxi en dus gewoon gaan wandelen. De beroemde Obelix natuurlijk en vele andere gebouwen die uiteindelijk allemaal heel Europees aandoen.

Bij de Mac een cheeseburger gegeten en uiteindelijk was ik weer in de straat waar het huis van Graciela staat. Daar mijn grote rugzak in orde gemaakt en alles voor de laatste keer gerangschikt.

Graciela had me gevraagd of ik zin had 's avonds naar een culturele avond te gaan en ik had meteen ja gezegd. Bleek het om 12 uur te beginnen. Zij was met vriendinnen uit eten gegaan en had mij het adres gegeven waar ik met en taxi naar toe zou kunnen. Eigenlijk had ik geen zin maar wilde haar niet teleurstellen en dus om half 12 toog ik naar de straat en hield de eerst de beste taxi aan. Geen Spaans dus. Ik stapte in en hoorde mezelf met een vreselijk Amerikaans accent de weg opnoemen. De taxichauffeur vroeg nog of ik geen Spaans kende..... No I don't...... En zo reden we zwijgend naar het culturele centrum. Prima.....

Daar aangekomen stonden heel veel jongeren al in de rij. Ik vond al snel Graciela en haar vriendinnen en deze bleken allen al de 60 te zijn gepasseerd. Een van die vriendinnen bleek niet te hebben begrepen dat het om een jongerenfestival ging...... De eerste band was prima maar de tweede was drie keer niks en gelukkig besloot Graciela dat het genoeg was geweest. Om kwart voor drie lag ik in bed. Buenos Aires was niet echt het hoogtepunt geweest maar goed ik ben er geweest en heb geslapen op 100 meter van waar Máxima heeft geleefd!