In de afgelopen twee dagen hebben heel wat bus gezien. Gisteren zijn we vanuit Dingle vertrokken naar Tralee. Een tocht van ongeveer een uur. Daar aangekomen zijn we op zoek gegaan naar onze slaapplaatsen. Die was snel gevonden maar potdicht. Het leek alsof ze de zaak hadden opgedoekt. Er hing wel een kaartje met een telefoonnummer en dat hebben we toen maar gebeld. Na een korte tijd kwam een klein jongetje ons open doen. In een donkere ontvang en een even donkere diningroom stond daarna de moeder ons op te wachten. We kregen een mooie kamer maar toch..... het was allemaal een beetje vreemd. We konden nog niet betalen maar dat konden we altijd 's avonds in de bar brengen werd ons gezegd. De rest van de middag hebben we wat rondgelopen en terug op de accommodatie hebben wat eten zelf klaargemaakt. Het gebouw was verder verlaten. Op een gegeven moment kwam er wel een klein gezinnetje ook eten maar verder hebben we die dag niemand meer gezien. Ook de bar bleef die avond gesloten en dus konden we niet betalen. Het gaf een raar gevoel.

Vandaag werden we wakker en na alles ingepakt te hebben zijn we naar beneden gegaan. Weer was alles in een stilte gehuld. We moesten nog steeds betalen. Na heel veel rondlopen vonden we eindelijk de vrouw weer. We zijn vertrokken maar het is de raarste overnachting geweest van deze vakantie.

Daarna 6 uur in de bus naar Dublin. Eerst zijn we naar Limerick gereden en daarna met een andere bus naar Dublin. Wauw wat lijkt dat een wereldstad als je twee weken op het platte land bent geweest. We zitten nu in het Marlbougho Hostel naast de grote Kathedraal van Dublin, echt midden in het centrum. Onderweg was ik al een keer gebeld maar ik herkende het nummer niet. In Dublin kreeg ik een sms-je. Het was van Marian, een volontair die Nelly en Will kent en die door Nellie was gebeld dat wij in Dublin zijn. Zondag heeft ze ons uitgenodigd om ons de omgeving van Dublin te laten zien. Een echt cadeautje. Het contact door de telefoon was alsof we elkaar al jaren kenden...... maar hoe kan het ook anders.

Toen moesten we nog eten. Nu stikt het hier van de Mac's burger Kings en al dat soort maar we wilde gewoon even koken. Dus op zoek naar iets wat op een Ierse C1000 lijkt. Nou dat was een hele klus. Uiteindelijk vonden we een Pools supermarktje en dus gingen we daar naar binnen. Het werd Couscous, doperwtjes met tomatensaus.... dachten we. Maar de tomaten saus was iets van sambal dus stonden we letterlijk in brand. Komt ervan als je geen Pools kent.

Ons programma voor morgen is Dublin bezoeken en in de avond gaan we naar Riverdance in het Gaiety-theater. Zo'n theater met van die balkonnetjes en roodfluweel overal. Helaas hebben we geen galakleding mee dus het gaat gewoon in onze afritsbroek.

En zondag komt Marian ons na de mis van 11 uur halen en laten we ons verrassen. Maandag doen we nog rustig aan en dan is dinsdag al weer het vertrek.